«Tre trauste kara»
Tekst: Ørnulf Juvkam Dyve Musikk: Ørnulf Juvkam Dyve
Tre trauste karaDen fyste hadde kulemage, den andre va jevnfeit
Den trea va ein tosk men syns at livet va heilt greit
Dei hadde sete på ein stubbe i ei li
Og ikkji fått med se at livet strauk førbi
Så dei tenkte ikkji over at det bynte te bli snautt med ti
Den dagen som va over ligna veldig på den neste
Men alle tre va enige om at detta va den beste
Dei sat så gøtt på kor sin stubbe i ei li
Og syns at bere kunn’ det nesten ikkji bli
Om det snøga enn det regna hadde ingen verdens ting å si.
Det va tre trauste kara med hososeg
Tusla rundt i livet på støttesteg
Heile dagen i følgje - førutta grunn
Og det hadde vøre blåmåndag ei stund
Frå hånd te munn.
Den store dagen va når trygde tikka inn på boke
Då va det vasskjemba sveis og skjurta neri broke
Så vart det fest på ein stubbe i ei li
Så drakk dei jubelbrus te alle kom på gli
Men dei ga se fort når filletosken tok te vara vrang og stri.
Det va tre trauste kara med hososeg
Tusla rundt i livet på støttesteg
Heile dagen i følgje - førutta grunn
Og det hadde vøre blåmåndag ei stund
Frå hånd te munn.
Så vakna dei att, neste dag, med tannverk undi håret
Og tosken låg med vømmølsboksa gøtt nepå låret
Ko som skjedde ville ingen tå dei si
Dei såg i bakkin ved ein stubbe i ei li
Men filletosken strekte seg å rusla rundt så sukkerblid.
Det va tre trauste kara med hososeg
Tusla rundt i livet på støttesteg
Heile dagen i følgje - førutta grunn
Og det hadde vøre blåmåndag ei stund
Frå hånd te munn.