«Låt og leven»
Tekst: Thomas Hellekås Musikk: Thomas Hellekås
Eg liten låg og lura hått eg skulle ta meg te’.Å da eg måtte vælge visst’ eg fortsatt ikkje det.
Om valget mitt va’ ansless og eg vælgde ana fag
hadde eg ikkje vore den eg e’ i dag.
Den eg e’ i dag.
Langs vegen fekk eg lært meg ei lekse eller fleir.
Eg heldt nesten på å stryke så eg må nok lesa meir.
Eg har sitti litt i fengsel, men Mamma veit at eg e’ snill.
Uten mål og meining e’re lett å gå seg vill. Det e’ lett å gå seg vill.
Eg skulle gjønne lova at eg aldri meir e’ vrang,
men somti’r e’re som om eg har ein indre tvang.
Kanskje e’re nokkon som vi’ ha meg herifrå
som skuvar i ein retning som eg ikkje burde gå.
Ved Aasen kan ein kjenne om ein gjeng med fleire sko,
men e’re hett om okslin’ kan ein ta’re heilt med ro.
Men sist nått her eg vakna a’ at ein jævel i meg dreg.
I speilet såg eg ein som satt me fela gærne veg.
I rommet fløyt et skille som bensin på ein dam.
Eg kløyp meg sjøl i armen, men det nådde ikkje fram. Det nådde ikkje fram.
Eg pusta inn ein tone som eg aldri heilt bli’ kvitt.
Eg kjenner’n nedi bringa der låt og leven sitt.
Og ein kveld han kjem te’bake færr å hente ein melodi.
Han ville spela færr meg seinar’ i sitt gamle tivoli.
Han ville spela færr meg seinar’ i sitt gamle tivoli.