«Lakadølens melodi»
Tekst: Thomas Hellekås Musikk: Thomas Hellekås
I et juv med kampestein,blant bratte fjell og gamle bein;
der ligg et hus bak ei grind
oppved ein sti du aller finn.
Der lev’ ein gut, ein lakadøl,
heilt aleine færr seg sjøl’.
Han va’ så sår i sitt sinn
etter kjærasten søvna inn.
Han konne spela littegrann
på ei fele som han fann.
Du ga’ meg elt a’ det eg trong,
du fylte sjela mi med song.
Og med ditt minne vi’ du bli
om te’ ein vakker melodi.
Og melodien flaug sin veg,
og ell sorg den tok med seg.
Håper du hører, jenta mi,
nå har eg endeleg komme fri
I frå et fengsel i ei borg
med høge murar gjort a’ sorg.
Om sorga kjem att ein gong
så kan eg spela denna song.
Du har blitt ein melodi
som eg kan spela når eg vi’.