«Medpassasjer»
Tekst: Thomas Hellekås Musikk: Thomas Hellekås
Å! Vinden den bles - bles meg av gardeÅ setta meg ned kom ikkje på tale
Elt eg fekk vera va’ medpassasjer
Og sola renn ned møllom fjellet
Ho skin på meg, ingen og elle
Og nett da ho stupa lura eg på:
Kan du sjå meg i augun?
Vi’ me bestå?
E’ det ei meining?
Den som lev’ fær sjå
Sola gjeng ned Det e’ slikt som skjer
Så nyt di reise som medpassasjer
Ein ting vi’ eg si, og detta e’ sant:
Sola sto opp att, i det ho forsvant
ein ana plass, færr andre enn meg
Higen i søket om full perfeksjon
Ein burde fronte ein ana visjon
Slutte med leit, og sett det ein har
Men kan du sjå meg i augun?
Vi’ me bestå?
E’ det ei meining?
Den som lev’ fær sjå
Sola gjeng ned Det e’ slikt som skjer
Så nyt di reise som medpassasjer
I enden a’ regnbågån stend det ei gryte
Du finn ho nok aller, så du treng ikkje syte
Og fargjun i bågån e’ fine likavæl
Men kan du sjå meg i augun?
Vi’ me bestå?
E’ det ei meining?
Den som lever fær sjå
Sola gjeng ned Det e’ slikt som skjer
Så nyt di reise som medpassasjer
Nyt di reise som medpassasjer