«Milde måne»
Tekst: Thomas Hellekås Musikk: Thomas Hellekås
Låg lun i et langt, grønt gras og glei inn i ein draumsom sneik imot og overtok som ein sein sommarflaum.
Ein barkebåt kom seglande i ømfintleg spikka form
og flaut ifrå med flaumen på veg imot ein storm.
Skimta skjær og ein ukjent kyst, så ei lampe blei tent
og sto der som et fyrtårn, så det ukjente blei kjent
Og leia låg ikkje langt frå land og båten heldt ei stond
sin trassige kurs mot lyset som dømt te’ å gå på gronn
Milde måne der du heng;
full a’ kunnskapen eg treng
Likavæl vi’ eg finne ut om sola synk i sør
Sjøl om det e’ fonni ut frå før
Tok tak i ei sommarnått da draumen slapp meg laus
Med søvnig syn eg såg ut på ein himmel tom og taus
Men himmelen va’ levande da augun tok seg tid
te’ å fange opp detaljan’ som fauk meg fysst forbi
Milde måne der du heng;
full a’ kunnskapen eg treng
Likavæl vi’ eg finne ut om sola synk i sør
Sjøl om det e’ fonni ut frå før
Tok fatt på vegen heim og traska trøtte trinn
Og gjorde opp ei meinig i mitt stille sinn
At katta datt a’ dage a’ rein nysgjerrighet;
det hørde ikkje heime i min egen verkleghet
Milde måne der du heng;
full a’ kunnskapen eg treng
Likavæl vi’ eg finne ut om sola synk i sør
Sjøl om det e’ fonni ut frå før