«Når eg når te Bergen»
Tekst: Webb/Lothe Musikk: Webb
Når eg når te Tyrifjorden, ve hon vakneog snu seg mot den tomme puta mi
kvitt lys mot ei natt der orda svartna
der eg endå en gong sa vi e forbi
Når eg når te Hallingporten, ve hon jobbe
hon flire av mi flukt; han tør ikkje det
men smil blir fort te tvil, nåke skurra
vekje gje, hon fred
Når eg ser mot månen i Bergen, ligg hon søvnlaus
hon ve kviskre mitt navn ut i det blå
for hon gret, då det slo in, va uvirklig
sjøl om eg gong på gong prøvde å seie frå
hon trudde aldri på, at eg ville gå